Ustalanie podstawy wymiaru świadczeń chorobowych po zmianie przepisów wewnątrzzakładowych

Pracownikom wypłacamy dodatki indywidualne w stałych kwotach miesięcznych oraz stażowe w wysokości ustalonej procentowo od wynagrodzenia określonego w umowie. Dotąd przysługiwały one w całości za czas absencji chorobowej, nie były więc wliczane do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. Od przyszłego miesiąca będą one proporcjonalnie zmniejszane m.in. za okresy pobierania wynagrodzenia chorobowego oraz świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Czy po tej zmianie będziemy zobowiązani przeliczyć podstawę wymiaru świadczeń chorobowych?

Tak. Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń chorobowych bierze się pod uwagę zapisy wewnątrzzakładowe regulujące zasady wypłaty poszczególnych składników wynagrodzenia obowiązujące w okresie, za który świadczenie to jest wypłacane. Dotyczy to zatem zarówno podstawy wymiaru świadczeń, których wypłatę rozpoczęto przed zmianą zasad wypłaty dodatków, jak i tych, do których prawo powstanie po tej zmianie (także, gdy przerwa między okresami pobierania świadczeń chorobowych będzie krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe).

Powyższe rozstrzygnięcie jest zgodne z art. 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Dodatki (indywidualny i stażowy) od dnia zmiany przepisów wewnątrzzakładowych nie są już wypłacane za okresy choroby, dlatego też, mimo że wcześniej pracownik zachowywał do nich prawo w tym czasie, obecnie będą uwzględniane w podstawie wymiaru świadczeń chorobowych.

Ważne: Jeżeli w myśl nowych postanowień zawartych w przepisach wewnątrzzakładowych dodatki są pomniejszane za okresy pobierania wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłków, to należy je uwzględniać w podstawie wymiaru tych świadczeń, także wówczas gdy w miesiącach poprzednich nie ulegały takiemu zmniejszeniu.

Proporcjonalne zmniejszanie dodatków za okresy absencji chorobowej skutkuje uwzględnieniem ich w podstawie wymiaru po uzupełnieniu (oczywiście jeśli takiemu uzupełnieniu podlegało wynagrodzenie wliczane do tej podstawy). Z tym, że nie uzupełnia się kwoty dodatków wypłaconych za okres poprzedzający zmianę regulaminu wynagradzania - w tym czasie nie były pomniejszane za okresy absencji chorobowej w związku z czym pracownik otrzymywał je w pełnej wysokości.

Przykład

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 2.500 zł oraz dodatki: indywidualny w wysokości 300 zł oraz 15% dodatek stażowy w wysokości 375 zł.

Do 30 września 2016 r. zachowywał prawo do dodatków za okresy niezdolności do pracy, za które przysługiwało wynagrodzenie chorobowe i zasiłki z ubezpieczenia społecznego. Od 1 października 2016 r., dodatki są proporcjonalnie zmniejszane za okresy pobierania ww. świadczeń.

Pracownik choruje od 23 września do 7 października 2016 r. (15 dni). Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres od września 2015 r. do sierpnia 2016 r., z tym że przy obliczaniu kwoty należnej od 23 do 30 września 2016 r. nie uwzględniono dodatków (podlegają wliczeniu do podstawy wymiaru, począwszy od 1 października 2016 r.).

Suma wynagrodzeń oraz dodatków uzyskanych za okres od września 2015 r. do sierpnia 2016 r. (pomniejszonych o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika) wyniosła odpowiednio: 25.887 zł, 3.106,44 zł i 3.882,96 zł.

Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego za okres od 23 do 30 września 2016 r. wynosiła 2.157,25 zł (25.887 zł : 12 m-cy), a od 1 października 2016 r. wynosi 2.739,70 zł, tj. (25.887 zł + 3.106,44 zł + 3.882,96 zł) : 12 m-cy.