Od 1 stycznia 2015 r. wyższa kwota najniższej podstawy wymiaru świadczeń chorobowych pracowników

Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego, tak jak zasiłków z ubezpieczenia społecznego, stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie uzyskane przez pracownika za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (odpowiednio za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia). Ustalona w taki sposób podstawa wymiaru dla pracownika zatrudnionego na cały etat nie może być niższa od kwoty:

80% minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia, w pierwszym roku pracy,
minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia, w drugim i kolejnych latach pracy.

Powyższe wynika z art. 92 § 2 K.p., art. 36 ust. 1 i 2 oraz art. 45 ust. 1 ustawy zasiłkowej.

Od 1 stycznia 2015 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 1.750 zł, a dla pracownika w pierwszym roku pracy - 1.400 zł. W związku z tym od 1 stycznia br. najniższa podstawa wymiaru świadczeń chorobowych pracowników zatrudnionych na cały etat wynosi:

1.208,06 zł - dla pierwszego roku pracy (1.400 zł - 191,94 zł),
1.510,07 zł - dla drugiego i kolejnego roku pracy (1.750 zł - 239,93 zł).

Stawkę dzienną ustala się dzieląc procentową wysokość podstawy wymiaru (100%, 80% itd.) przez 30.

W 2015 r. przy najniższej podstawie wymiaru stawka dzienna, w zależności od rodzaju wypłacanego świadczenia, wynosi:

stawka dzienna	100%	90%	80%	75%	70%	60%
pierwszy rok pracy	40,27 zł	36,24 zł	32,21 zł	30,20 zł	28,19 zł	24,16 zł
drugi i następne lata pracy	50,34 zł	45,30 zł	40,27 zł	37,75 zł	35,23 zł	30,20 zł

W 2014 r. kwoty najniższych podstaw wynosiły odpowiednio 1.159,74 zł i 1.449,67 zł. A zatem świadczenia chorobowe, do których prawo powstało w 2014 r., a ich podstawa wymiaru jest niższa od odpowiednio 1.208,06 zł i 1.510,07 zł - od 1 stycznia br. - podlegają podwyższeniu do obowiązującej w tym roku kwoty najniższej podstawy wymiaru.

Przykład

W umowie o pracę pracownika zatrudnionego na cały etat określono wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości 1.700 zł. W okresie od 29 grudnia 2014 r. do 3 stycznia 2015 r. (6 dni) pracownik choruje, nabywając z tego tytułu prawo do wynagrodzenia chorobowego. Podstawę jego wymiaru stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od grudnia 2013 r. do listopada 2014 r. w wysokości 1.466,93 zł, tj. [(1.700 zł - 233,07 zł) x 12 m-cy] : 12 m-cy.

Za 3 dni grudnia 2014 r. pracownik uzyskał wynagrodzenie chorobowe w wysokości: 1.466,93 zł x 80% : 30 = 39,12 zł (stawka dzienna); 39,12 zł x 3 dni = 117,36 zł.

Od 1 stycznia 2015 r. podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego została podwyższona do kwoty 1.510,07 zł (1.466,93 zł < 1.510,07 zł). Za 3 dni choroby trwającej w styczniu br. pracownik uzyska wynagrodzenie chorobowe w kwocie: 1.510,07 zł x 80% : 30 = 40,27 zł (stawka dzienna); 40,27 zł x 3 dni = 120,81 zł.

Podwyższenie podstawy wymiaru świadczeń chorobowych do kwoty najniższej podstawy wymiaru nie dotyczy świadczeń wypłaconych po 31 grudnia 2014 r., ale przysługujących za okres przed 1 stycznia 2015 r.

Zwracamy uwagę! Dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy kwotę najniższej podstawy wymiaru świadczeń chorobowych ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.