Wypłata zasiłku chorobowego po rozwiązaniu umowy o pracę zawartej na czas zastępstwa

Zatrudnialiśmy pracownika, który przez 4 tygodnie wykonywał pracę innej osoby w okresie jej usprawiedliwionej nieobecności w pracy (umowa na zastępstwo). Kilka dni przed rozwiązaniem umowy stał się niezdolny do pracy z powodu choroby. Czy jesteśmy zobowiązani do wypłaty wynagrodzenia chorobowego i przekazania do ZUS wypłaty zasiłku po ustaniu tytułu ubezpieczenia?

Okres wyczekiwania pracowników na prawo do świadczeń chorobowych wynosi 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Wlicza się do niego wcześniejsze okresy tego ubezpieczenia, pod warunkiem że przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni albo przypadała na urlop wychowawczy lub bezpłatny. Natomiast pracownik legitymujący się wcześniejszym co najmniej 10-letnim okresem obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego nie musi spełniać warunku wyczekiwania na prawo do świadczeń za czas choroby - przysługują one już od pierwszego dnia niezdolności do pracy (art. 4 ust. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej).

ZUS nie podejmie wypłaty zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeśli na dzień rozwiązania umowy o pracę osoba zainteresowana nie spełniała warunków do wypłaty świadczeń chorobowych w czasie trwania zatrudnienia, np. pozostawała w zatrudnieniu do 30 dni. Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy zasiłkowej, zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i po jego ustaniu, nie przysługuje za okres po zakończeniu umowy, jeżeli pracownik nie nabył prawa do zasiłku przed jej rozwiązaniem z powodu nieprzepracowania okresu wyczekiwania. Natomiast pracownik spełniający warunek posiadania wymaganego okresu ubezpieczenia nabywa prawo do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu zatrudnienia bez względu na rodzaj zawartej umowy o pracę. Z tym jednak, że jeśli niezdolność do pracy powstanie już po rozwiązaniu umowy, to musi także spełnić warunki określone w art. 7 ustawy zasiłkowej, tj. zachować ciągłość w niezdolności do pracy wynoszącej co najmniej 30 dni i powstałej nie później niż w ciągu:

14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego lub
3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego - w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby.

Jeżeli jednak pracownik, jak w przypadku opisanym w pytaniu, stanie się niezdolny do pracy z powodu choroby jeszcze w czasie trwania umowy o pracę, to nie ma znaczenia ile dni choroby przypada na okres po ustaniu zatrudnienia.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 2 do 31 marca 2020 r. (30 dni) stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 24 marca do 12 kwietnia 2020 r. (20 dni). Niezdolność do pracy powstała w czasie trwania umowy o pracę, z tym że pracownik nie udokumentował wymaganego okresu ubezpieczenia chorobowego. Nie nabył zatem prawa do świadczeń za czas choroby trwającej w zatrudnieniu (nie nastąpił 31. dzień ubezpieczenia chorobowego), a tym samym nie przysługuje mu prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia.

Gdyby umowa o pracę była zawarta od 1 do 31 marca 2020 r., to pracownik nabyłby prawo do wynagrodzenia chorobowego za dzień 31 marca 2020 r. Spełniając warunek posiadania wymaganego okresu ubezpieczenia chorobowego w zatrudnieniu, otrzymałby również zasiłek chorobowy za okres po rozwiązaniu stosunku pracy.