Przeliczenie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego w razie zmiany etatu w trakcie jego pobierania

Pracownica od 1 grudnia 2024 r. pracuje na 1/2 etatu (aneks do umowy podpisano w październiku 2024 r.). Wcześniej była zatrudniona na 1/4 etatu. Pod koniec listopada 2024 r. uległa wypadkowi przy pracy i jest nieprzerwanie niezdolna do pracy (aktualne zwolnienie lekarskie wystawione do końca grudnia 2024 r.). Czy po zmianie etatu podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należy obliczyć według nowej stawki wynagrodzenia?

Nie, przy czym podstawa wymiaru może wymagać podwyższenia do najniższej obowiązującej pracownika zatrudnionego na 1/2 etatu.

Pracownikowi niezdolnemu do pracy wskutek wypadku przy pracy przysługuje zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego w wysokości 100% podstawy wymiaru (art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 9 ust. 1 ustawy wypadkowej).

Ważne: Przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, podstawy jego wymiaru i wysokości, a także przy jego wypłacie, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy zasiłkowej, z uwzględnieniem przepisów ustawy wypadkowej (art. 7 ustawy wypadkowej).

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, a gdy zatrudnienie trwa krócej niż 12 miesięcy kalendarzowych - za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia (art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej). Tak obliczonej podstawy wymiaru nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo była ona krótsza niż miesiąc kalendarzowy (art. 43 ustawy zasiłkowej).

Zmiana umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegająca na podwyższeniu lub obniżeniu wymiaru czasu pracy skutkuje ustaleniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego z uwzględnieniem wynagrodzenia określonego dla nowego wymiaru czasu pracy. Przy czym zasadę tę stosuje się pod warunkiem, że zmiana etatu nastąpiła:

w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy lub
w miesiącach poprzedzających powstanie niezdolności do pracy (art. 40 ustawy zasiłkowej).

Jeśli podwyższenie etatu ma miejsce w trakcie pobierania zasiłku chorobowego, to od dnia tej zmiany podstawa wymiaru pobieranego świadczenia nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę dla nowego wymiaru czasu pracy, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia, tzw. najniższej podstawy wymiaru. Pracodawca ma więc obowiązek podnieść tę podstawę do najniższej, a nie do kwoty wynagrodzenia ustalonego dla nowego etatu (por. komentarz ZUS do ustawy zasiłkowej, dostępny na stronie internetowej www.zus.pl). Taki sposób postępowania wynika z art. 45 ust. 1 ustawy zasiłkowej.

Ważne: Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.

Dla Prenumeratorów GOFIN

Kalkulator najniższej podstawy wymiaru świadczeń chorobowych dostępny w serwisie www.kalkulatory.gofin.pl »

W przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwota minimalnego wynagrodzenia, o której mowa wyżej, ulega odpowiednio zmniejszeniu, proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. W okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2024 r. kwota najniższej podstawy wymiaru zasiłku chorobowego dla pracowników zatrudnionych na 1/2 etatu wynosi 1.855,23 zł, a od 1 stycznia 2025 r. będzie wynosiła - 2.013,15 zł.

W świetle powołanych regulacji, jeżeli podstawa wymiaru zasiłku chorobowego pracownicy z pytania jest niższa niż 1.855,23 zł, to od 1 grudnia 2024 r. (tj. po zmianie etatu z 1/4 do 1/2) należy ją podwyższyć do tej kwoty. W razie gdy absencja chorobowa będzie trwała nadal po 31 grudnia 2024 r., to od 1 stycznia 2025 r. podstawa wymiaru będzie wymagała kolejnego podwyższenia do kwoty 2.013,15 zł. Natomiast jeśli podstawa wymiaru jest wyższa od wymienionych kwot, to zmiana wymiaru czasu pracy wprowadzona w trakcie pobierania zasiłku nie skutkuje koniecznością dokonywania jakichkolwiek przeliczeń.

Przykład

Przyjmujemy założenia z pytania oraz że pracownica z tytułu pracy na 1/4 etatu otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 2.200 zł, a na 1/2 etatu przysługuje jej wynagrodzenie w kwocie 4.400 zł. Dodatkowo zakładamy, że pracownica choruje nieprzerwanie od 26 listopada 2024 r. i niezdolność do pracy będzie trwała do 7 stycznia 2025 r.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od listopada 2023 r. do października 2024 r. w wysokości 1.898,38 zł, zgodnie z wyliczeniem: (2.200 zł - 301,62 zł) x 12 m-cy : 12 m-cy = 1.898,38 zł. Ponieważ jest ona wyższa od najniższej podstawy wymiaru obowiązującej pracownika zatrudnionego na 1/2 etatu (1.898,38 zł > 1.855,23 zł), kwota ta stanowi podstawę wymiaru dla zasiłku chorobowego przysługującego za okres od 26 listopada do 31 grudnia 2024 r. Od 1 stycznia 2025 r. podstawę wymiaru zasiłku należy podwyższyć do kwoty 2.013,15 zł (1.898,38 zł < 2.013,15 zł).