Ustalenie wysokości zasiłku chorobowego po zmianie wymiaru czasu pracy

Od ponad roku zatrudniamy na umowę o pracę studenta w wymiarze 1/2 etatu. Na okres dwóch pierwszych miesięcy wakacji (lipiec i sierpień) podwyższyliśmy mu wymiar czasu pracy do pełnego. Pracownik zachorował 4 września br., a więc po zaledwie kilku dniach pracy na pół etatu. Czy powinniśmy ponownie ustalić podstawę wymiaru zasiłku, jeżeli był on niezdolny do pracy przez kilka dni czerwca br.?

Tak. Podstawę wymiaru zasiłku (odpowiednio wynagrodzenia chorobowego) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik nie posiada tak długiego okresu zatrudnienia, to do podstawy przyjmuje się wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Tak wynika z art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej.

Ważne: Nie ustala się na nowo podstawy wymiaru, jeżeli między okresami pobierania zasiłków - zarówno tego samego, jak i innego rodzaju - nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe (art. 43 ustawy zasiłkowej).

Od powyższej regulacji przewidziano odstępstwo w art. 40 ustawy zasiłkowej. Zgodnie z powołanym przepisem, jeżeli w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy lub w miesiącach ją poprzedzających nastąpiła zmiana umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegająca na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy.

Ponieważ pracownik zachorował we wrześniu br., a więc w miesiącu, w którym nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru przysługującego mu świadczenia chorobowego stanowi uzupełnione wynagrodzenie za wrzesień br. Jeżeli pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości, jest to wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, po pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą części składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracownika.

Jeśli natomiast pracownik otrzymuje wynagrodzenie zmienne, podstawę wymiaru świadczenia należy obliczyć przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze (po pomniejszeniu o kwotę potrąconych składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych ze środków pracownika) przez liczbę tych dni i pomnożenie przez liczbę dni, które był on obowiązany przepracować w tym miesiącu.