Uwzględnianie dodatku funkcyjnego w podstawie wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w stałej stawce miesięcznej, a ponadto dodatek funkcyjny pomniejszany za okres urlopu i choroby. Przez dwa dni stycznia br. korzystał z urlopu wypoczynkowego. Jak należy obliczyć wynagrodzenie za urlop?

Stosownie do art. 172 K.p., za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu, a w przypadku znacznego wahania ich wysokości nawet do 12 miesięcy poprzedzających.

Rozporządzenie urlopowe dostępne jest
w serwisie www.przepisy.gofin.pl

Szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia urlopowego określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w tej sprawie (Dz. U. nr 2, poz. 14 z późn. zm.), dalej rozporządzenie urlopowe, które nakazuje przyjąć do jego podstawy wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy, z wyłączeniem wymienionych w § 6. Wśród nich nie ma dodatku funkcyjnego.

Ważne: Wynagrodzenie urlopowe nie powinno uwzględniać składników wymienionych w § 6 rozporządzenia urlopowego, a ponadto tych, do których pracownik utracił prawo (§ 10 rozporządzenia urlopowego) oraz składników za okresy dłuższe niż miesiąc.

Składniki wynagrodzenia za okresy dłuższe niż miesiąc należy wypłacać w przyjętych terminach ich wypłaty, traktując okres urlopu na równi z okresem wykonywania pracy (§ 12 rozporządzenia urlopowego).

Biorąc pod uwagę przedstawione wcześniej regulacje, należy stwierdzić, że dodatek funkcyjny podlega uwzględnieniu w wynagrodzeniu urlopowym. Przy czym przed jego wliczeniem do podstawy należy ustalić, czy jest to składnik określony w stawce miesięcznej w stałej wysokości, czy też nie.

Przypominamy, że w wynagrodzeniu urlopowym:

składniki określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości, przyjmuje się w kwocie należnej pracownikowi w miesiącu wykorzystywania urlopu (w praktyce wypłaca w całości, nie wyodrębniając wynagrodzenia za pracę i urlop),
pozostałe składniki za okresy do miesiąca (tzw. zmienne) przyjmuje się w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie 3 miesięcy (w razie znacznego ich wahania do 12 miesięcy) kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.

Dodatek funkcyjny, choć w praktyce kadrowej stosunkowo często ustalany w stałej stawce miesięcznej, w rozpatrywanym przypadku nie ma charakteru stałego. Postanowienie regulaminowe przewiduje bowiem pomniejszanie go za okres nieobecności, w tym z powodu urlopu wypoczynkowego. Realizując tę regulaminową zasadę, konsekwentnie należy przyjąć go do podstawy urlopowej z 3 albo do 12 miesięcy poprzedzających.

Przykład

Pracownik jest zatrudniony w systemie podstawowym od poniedziałku do piątku, za wynagrodzeniem określonym w stawce miesięcznej oraz otrzymuje dodatek funkcyjny w wysokości proporcjonalnej do okresu efektywnie przepracowanego (według wskaźnika procentowego obecności w pracy).

W styczniu 2017 r. pracownik korzystał z 2 dni (16 godz.) urlopu wypoczynkowego. W trzech miesiącach poprzedzających otrzymał tytułem dodatku funkcyjnego łącznie 1.238 zł, przy 452 godzinach przepracowanych.

Pracownikowi wypłacono za styczeń 2017 r. wynagrodzenie zasadnicze w pełnej wysokości, dodatek funkcyjny obliczony w proporcji do okresu efektywnie przepracowanego w tym miesiącu i wynagrodzenie urlopowe w kwocie 43,84 zł (1.238 zł : 452 godz. = 2,74 zł; 2,74 zł x 16 godz. = 43,84 zł). Wynagrodzenie łączne jest maksymalnie zbliżone do tego, jakie by otrzymał pracując cały miesiąc, i realizuje dyspozycję zawartą w art. 172 K.p.